VOA News: ព័ត៌មាន: “សវនាការ​រឿង​ក្តី​០០២​នឹង​មិន​អាច​មាន​ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ​ខាង​មុខ” plus 1 more

VOA News: ព័ត៌មាន: “សវនាការ​រឿង​ក្តី​០០២​នឹង​មិន​អាច​មាន​ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ​ខាង​មុខ” plus 1 more


សវនាការ​រឿង​ក្តី​០០២​នឹង​មិន​អាច​មាន​ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ​ខាង​មុខ

Posted: 26 Aug 2011 03:25 PM PDT

ពី​ខែ​កុម្ភៈ ​ឆ្នាំ​២០០៦​ ដល់​ខែ​សីហា ឆ្នាំ​២០១១​ គឺ​ជាង​ប្រាំ​ឆ្នាំ​ហើយ​ ដែល​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​គាំទ្រ​ដោយ​ អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​ បាន​ដំណើរ​ការ​របស់​ខ្លួន​ ដើម្បី​កាត់​ទោស​ជន​សង្ស័យ​ចំនួន​ពីរ​ក្រុម​គឺ​អតតី​មេដឹកនាំ​ជាន់​ខ្ពស់​ និង​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​ នៃ​របប​កម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ​ ដែល​ជា​របប​ដែល​បាន​បង្ក​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​កម្ពុជា​បាត់បង់​ជីវិត​យ៉ាង​តិច​ ១​លាន​៧​សែន​នាក់​នៅ​ក្នុង​រវាង​ឆ្នាំ​១៩៧៥​ និងឆ្នាំ​១៩៧៩។​ ប៉ុន្តែ​សាលាក្តី​ខ្មែរក្រហម​ទើប​តែ​បាន​កាត់ក្តី​សំណុំ​រឿង០០១​ ដែល​ជារឿង​ក្តី កាំង ​ហ្គិចគាវ ​ហៅ ​ឌុច​ដែល​ជា​អតីត​ប្រធាន​គុក​ទួលស្លែង​ ឬ​មន្ទីរ​ស​២១។

ជន​ជាប់​សង្ស័យ​រូប​នេះ​ តំណាង​ឲ្យ​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ខ្ពស់​បំផុត​ក្នុង​របប​កម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ។​ ក៏ប៉ុន្តែ​រឿង​ក្តី​នេះ​កំពុង​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ការ​រង់ចាំ​ការ​ប្រកាស​សាលដីកា​ជា​ស្ថាពរ​នៅ​ឡើយ។ ដោយឡែក​ រឿងក្តី​បន្ទាប់​គឺ​រឿង​ក្តី​០០២​ដែល​សំខាន់​បំផុត​នោះ​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ដំណាក់កាល​មួយ​ដែល​គេ​រំពឹង​ថា​ប្រឈម​នឹង​ការ​ពន្យារ​ពេល​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត។

លោក​ ត្រាញ់ ​តូនី​ប្រធាន​ស្តីទី​នៃ​រដ្ឋបាល​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​ក្នុង​ខែ​នេះ​ នៅ​ក្នុង​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ថា រឿង​ក្តី​០០២​ ដែល​មាន​ជន​ជាប់​ចោទ នួន ​ជា ​ខៀវ ​សំផន អៀង សារី ​និង​អៀង​ ធីរិទ្ធ​ នឹង​ត្រូវ​បើក​សវនាការ​ពេញអង្គ​សេចក្តី​នៅ​ចុង​ឆ្នាំ​២០១១​នេះ។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ​ ប្រភព​ដែល​គៀក​បំផុត​នឹង​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​បាន​បង្ហើប​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ ការ​កាត់ទោស​ពេញអង្គ​សេចក្តី​នៃ​អតីត​មេដឹកនាំ​កំពូល​ខ្មែរ​ក្រហម​ដ៏​ជរា​ទាំង​បួន​នាក់​នោះ​នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​ឡើង​រហូត​ដល់​ខែ​ឧសភា​ឆ្នាំ​២០១២។

ប្រភព​ដែល​សុំ​មិន​បញ្ចេញ​អត្តសញ្ញាណ​ បាន​ផ្តល់​ការ​វិភាគ​ផ្នែក​ច្បាប់​ថា​ អង្គជំនុំជម្រះ​សាលា​ដំបូង​សាលាក្តី​របស់​ខ្មែរ​ក្រហម​នឹង​ត្រូវ​បើក​សវនាការ​ស្តី​ពី​ចំណោទ​បញ្ហា​សុខភាព​សម្រាប់​ជន​ជាប់​ចោទ​ នួន​ ជា ​អាយុ ​៨៥​ឆ្នាំ​ និង​អៀង ​ធីរិទ្ធ ​អាយុ ​៧៩​ឆ្នាំ​នៅ​ចុង​ខែ​សីហានេះ។ បន្ទាប់​ពី​សវនាការ​នោះ​ សាលា​ដំបូង​នឹង​ត្រូវ​ការ​រយៈពេល​បួន​ខែ​ ដើម្បី​ចេញ​សេចក្តី​សម្រេច​របស់​ខ្លួន​ ហើយ​ក្រោយ​ពី​សេចក្តី​សម្រេច​នោះ​ភាគី​នានា​មាន​សិទ្ធិ​ប្តឹង​ឧទ្ធរណ៍​រយៈពេល​៣០​ថ្ងៃ។​ ដូច្នេះ​ ប្រសិន​បើ​មាន​បណ្តឹង​ឧទ្ធរណ៍​ពី​ភាគ​គី​នានា​នេះ ​ទោះ​បី​សេចក្តី​សម្រេច​របស់​អង្គ​ជំនុំជម្រះ​សាលាដំបូង​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ វា​នឹង​ស៊ី​ពេល​សរុប​អស់​រយៈពេល​ប្រាំ​ខែ​គឺ​មាន​ន័យ​ថា​ ការ​ប្តឹង​ឧទ្ធរណ៍​នឹង​អាច​ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​នៅ​ខែ​មករា​ ឆ្នាំ​២០១២។ ​ប្រភព​ដដែល​បញ្ជាក់​ថា​ សាលាដំបូង​ទំនង​ដោះលែង​លោក​ស្រ្តី​ អៀង ​ធីរិទ្ធ​ ឲ្យ​នៅ​ក្រៅ​ឃុំ​ជា​បណ្តោះ​អាសន្ន​ ហើយ​ដាក់​អ្នក​ស្រី​ អៀង ធីរិទ្ធ​ ឲ្យស្ថិត​ក្នុង​ការ​ឃុំឃាំង​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ ដោយ​មាន​ការ​ឃ្លាំ​មើល​ ឬ​ក៏​ឋិត​ក្នុង​មន្ទីរពេទ្យ​ក្រោម​ការ​ត្រួតពិនិត្យ។ របាយការណ៍​ និង​ភាព​ជាក់​ស្តែង​បាន​បង្ហាញ​ពី​ភាព​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៃ​សុខភាព​របស់​គាត់។​ ដូច្នេះ​ អ្នក​ស្រី អៀង​ ធីរិទ្ធ​ អាច​នឹង​ស្ថិត​នៅ​ក្រៅ​ការ​កាត់​ទោស។ ការ​ស្រេច​បែប​នេះ​នឹង​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្តឹង​ជំទាស់​ពី​សហព្រះរាជ​អាជ្ញា​ និង​ពី​ក្រុម​មេធាវី​តំណាង​ឲ្យ​ដើម​បណ្តឹង​រដ្ឋប្បវេណី​ជា​ដាច់​ខាត។

យោង​តាម​ប្រពភ​ដដែល​ អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​តុលាការ​កំពូល​ត្រូវ​រង់ចាំ​រយៈពេល​ជា​ច្រើន​ខែ​ទៀត​ដើម្បី​សម្រេច​លើ​បណ្តឹង​ឧទ្ធរណ៍​ មុន​នឹង​អង្គជំនុ​ជម្រះ​សាលាដំបូង​អាច​បើក​សវនាការ​ពេញអង្គ​បាន។​ ប្រភព​ដែល​សុំ​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ​ដដែល​គិត​ថា​សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​ដំបូង​សម្រាប់​បើក​សវនាការ​នៃ​អង្គជំនុំ​ជម្រះ​សាលា​ដំបូង​នៅ​ក្នុង​រឿង​ក្តី​០០២​អាច​នឹង​ត្រូវ​បាន​ធ្ធើ​ឡើង​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ខែ​មេសា​ ឆ្នាំ​២០១២​ ហើយ​មួយ​ខែ​ក្រោយ​មក​ទើប​អាច​បើក​សវនាការ​បាន។

ការ​អះអាង​ខាង​លើ​​គឺ​ផ្អែក​លើ​ការ​ចាត់​ចែង​យឺត​យ៉ាវ​នៃ​ចៅ​ក្រម​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​ និង​ការ​បណ្តែត​បណ្តោយ​ឲ្យ​មាន​ការ​អូសបន្លាយ​ពេលវេលា​សម្រាប់​ដំណើរ​ការ​កាត់​ក្តី។

លោក​ស្រី​ អាន ហែន​ដែល (Anne Heindel) ទី​ប្រឹក្សា​ច្បាប់​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា​ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ មាន​ហេតុផល​មួយ​ចំនួន​ដែល​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​យឺតយ៉ាវ​នៅ​ក្នុង​ការ​កាត់​ក្តី​រឿងក្តី​០០២​ នេះ។ ហេតុផល​ទាំង​នោះ​រួមមាន​ ការ​មិន​សហការ​របស់​ជន​ជាប់​ចោទ​ទាំង​បួន​នាក់​ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ករណី​ឌុច បញ្ហា​ជរាពាធ​របស់​ពួក​គេ​ និង​បញ្ហា​ប្រឈម​នឹង​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​បែប​កម្ពុជា​ ឬ​ក៏​ច្បាប់​បែប​អន្តរជាតិ។ អ្នក​ស្រី​ អាន ហែនដែល​ នៅ​តែ​ចាត់​ទុក​ថា​មាន​យឺតយ៉ាវ​ក្នុង​ការកាត់ទោស​ជន​ជាប់​ចោទ​គន្លឹះ​ទាំង​បួន​នាក់។ លោក​ស្រី​ថ្លែង​ថា៖

«វា​គឺ​ជា​ការ​តក់​ស្លុត​មួយ​ ពី​ព្រោះ​ថា​នៅ​ខែ​មករា​ ខាង​មុខ​នេះ​ គឺ​ជា​ខួប​គម្រប់​ពីរ​ឆ្នាំ​នៃ​ការ​បិទ​បញ្ចប់​នៃ​ការ​ស៊ើប​អង្គេត​ក្នុង​រឿង​ក្តី​០០២។ ដូច្នេះ​ រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ​ ហាក់​បី​ដូច​ជា​យូរ​មែន​ទែន​ហើយ​ ជា​ការ​ពិត​ជន​ជាប់​ចោទ​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​ឃុំឃាំង​អស់​រយៈពេល​ជិត​បួន​ឆ្នាំ​ទៅ​ហើយ»។

ជន​ជាប់​ចោទ​ក្នុង​រឿង​ក្តី​០០២ ដែល​រួមមាន​អៀង​ សារី ​អតីត​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ការបរទេស​ ប្រពន្ធ​របស់​គាត់​ អៀង​ ធីរិទ្ធ​ អតីត​រដ្ឋមន្រ្តី​ក្រសួង​សង្គមកិច្ច​ ខៀវ ​សំផន​ អតីត​ប្រមុខ​រដ្ឋ​ខ្មែរ​ក្រហម​ និង​នួន ​ជា ​អតីត​ប្រធាន​សភា​ខ្មែរ​ក្រហម មាន​អាយុ​ចន្លោះ​ពី​៧៩​ឆ្នាំ​ រហូត​ទៅ​ដល់​៨៦​ឆ្នាំ។​ ពួក​គេ​ត្រូវ​ចោទ​ពី​បទ​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​សង្រ្គាម​ ឧក្រិដ្ឋកម្ម​ប្រឆាំង​មនុស្ស​ជាតិ​ បទ​ប្រល័យ​ពូជសាសន៍​ ហើយ​ពួក​គេ​ត្រូវ​ចាប់​ខ្លួន​យក​មក​ឃុំឃាំង​ជា​បណ្តោះ​អាសន្ន​ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០៧​មក​ម៉្លេះ។

លោក ​ឡុង ​បញ្ញាវុទ្ធ​ មន្ត្រី​គម្រោង​នៃ​អង្គការ​គម្រោង​យុតិ្តធម៌​នៅ​កម្ពុជា​ ដែល​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​អង្គការ​OSJI ​របស់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ បាន​យល់​ស្រប​ថា​មាន​ការ​យឺតយ៉ាវ​នៃ​ដំណើរ​ការ​កាត់​ក្តី​នៅ​ក្នុង​រឿង​ក្តី​០០២។ ​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ នេះ​ជា​កង្វល់​នៃ​សង្គម​ស៊ីវិល​ និង​សម្រាប់​ជន​រងគ្រោះ​ផង​ដែរ។​ លោក​បាន​ប្រាប់​វីអូអេ​ខ្មែរ​ថា៖

«យើង​គួរ​សុំ​ឲ្យ​សាលា​ដំបូង​ដាក់​ចេញ​នៅ​ក្នុង​កាល​វិភាគ​របស់​ខ្លួន​ថា​ពេល​ណា​ខ្លួន​នឹង​គ្រោង​ធ្វើ​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​លើ​សំណុំ​រឿង​០០២ ​ហើយ​ក្នុង​ពេល​ឥឡូវ​ដល់​ពេល​ជំនុំជម្រះ​ តើ​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូចម្តេច។ ផ្នែក​កិច្ចការ​សាធារណៈ​ត្រូវ​ផ្តល់​នឹង​ធ្វើ​សកម្មភាព​អ្វីខ្លះ​ដល់​ជន​រង​គ្រោះ​អាច​ទទួល​យក​បាន​ព័ត៌មាន​ពាក់ព័ន្ធ​ទៅ​នឹង​សំណុំ​រឿង០០២»។

សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​ គ្រោង​នឹង​ប្រគល់​ភារកិច្ច​ឲ្យ​គ្រូពេទ្យ​ថ្មី​ម្នាក់​ទៀត​ ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​វាយ​តម្លៃ​ស្ថានភាព​សុខភាព​របស់​ជន​ជាប់​ចោទ​នៅ​ក្នុងរឿងក្តី​០០២ ​បន្ទាប់​ពី​មាន​ការ​វាយ​តម្លៃ​របស់​វេជ្ជបណ្ឌិត​ ចន ​ខាំបែល។

លោក​ ឡុង ​បញ្ញាវុទ្ធ​ មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ វា​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ភាព​ស្មុគស្មាញ ​និង​ជួយ​អូស​បន្លាយ​ពេល​វេលា​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​នេះ​ផង​ដែរ។​ យោង​តាម​ក្រឹត្យក្រម​អន្តរជាតិ​ ជន​ជាប់​សង្ស័យ​ដូច​បាន​ចោទ​ប្រកាន់​នៅ​ក្នុង​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​ តុលាការ​មិន​អាច​ធ្វើ​ការ​កាត់​ទោស​បាន​ទេ​ ប្រសិន​បើ​ជន​ជាប់​ចោទ​ពុំ​មាន​សម្បទា​គ្រប់គ្រាន់​សម្រាប់​ចូល​រួម​ក្នុង​សវនាការ។

លោក ​ឡាស់ ​អលស៊ិន​ (Lars Olsen)​ មន្ត្រី​ទំនាក់ទំនង​កិច្ចការ​ច្បាប់​របស់​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ​ការ​លើក​ឡើង​អំពី​ការ​អូស​បន្លាយ​ពេល​វេលា​ និង​ការ​ពន្យារ​ការ​កាត់​ទោស​រឿងក្តី​​០០២​ គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​ប៉ាន់​ប្រមាណ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។​ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖

«នេះ ​គ្រាន់​តែ​ជា​ការ​គិត​ទុក​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។​ ដូច​ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​អញ្ចឹង​ អង្គ​ជំនុំជម្រះ​សាលា​ដំបូង​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​អំពី​សុខភាព​របស់​ជន​ជាប់​ចោទ​មុន​នឹង​ដាក់​កាល​វិភាគ​នៃ​ការ​ជំនុំជម្រះ​ពេញ​អង្គ​សេចក្តី។ យើង​នៅ​មិន​ទាន់​ដឹង​ថា ​ការ​កំណត់​ថ្ងៃ​សវនាការ​នេះ​នឹង​ធ្វើ​ឡើង​នៅ​ពេល​ណា»។

ការ​លើក​ឡើង​អំពី​ដំណើរការ​យឺតយ៉ាវ​របស់​ដំណើរការ​កាត់​ទោស​ជន​ជាប់​ចោទ​នៅ​ក្នុង​រឿង​ក្តី​០០២​ ធ្វើ​ឡើង​ស្រប​ពេល​ដែល​សាលាក្តី​ខ្មែរ​ក្រហម​នឹង​ត្រូវ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​វិបត្តិ​អស់​ថវិកា​សម្រាប់​ភាគី​ទាំង​សង​ខាង​គឺ​ភាគី​កម្ពុជា​ និង​ភាគ​គី​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​ក្នុង​សាលាក្តី​នៅ​ក្នុង​ចុង​ឆ្នាំ​២០១១។ ប្រសិន​បើ​គ្មាន​ជំនួយ​ថវិកា​ថ្មី​មក​ដល់​នោះ​ទេ​ ភាគ​គី​ទាំង​ពីរ​នឹង​មាន​វិបត្តិ​ថវិកា​សម្រាប់​បើក​ប្រាក់​ខែ​ជូន​បុគ្គលិក​នៅ​ខែ​មករា​ឆ្នាំ​ក្រោយ​នេះ។

ប្រភព​ដែល​ស្និទ្ធ​នឹង​តុលាការ​ជឿរ​ថា​ ការ​អូស​បន្លាយ​ពេលវេលា​ក្នុង​រឿង​ក្តី​០០២​​ រហូត​ដល់​ឆ្នាំ​ក្រោយ​ នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​​ប្រទេស​ផ្តល់​ជំនួយ​ឲ្យ​រង្គាស​ចិត្ត​ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​ផ្តល់​ជំនួយ។

លោក​ ឡាស អលស៊ិន ​បាន​បដិសេធ​សេចក្តី​អះអាង​ខាង​លើ​នេះ​ ដោយ​ថ្លែង​ថា៖

«ពិត​ហើយ​ យើង​ដឹង​ថា​ ទាំង​អស់​គ្នា​អន្ទះសារ​ចង់​ឃើញ​ដំណើរការ​ក្តី​រុល​ទៅ​មុខ។ ក៏ប៉ុន្តែ​ យើង​មាន​ការ​គាំទ្រ​ពី​ប្រទេស​ផ្តល់​ជំនួយ​ ហើយ​យើង​សង្ឃឹម​ថា​ ប្រទេស​ផ្តល់​ជំនួយ​នឹង​គាំទ្រ​យើង​បន្ត​ទៅ​ទៀត។​ ជា​ការ​ពិត​ យើង​ត្រូវ​ការ​ថវិកា​ដើម្បីបន្តដំណើរ​ការ​កាត់ទោស។ រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ​ យើង​នៅ​មិន​ទាន់​មាន​គម្រោង​ថវិកា​ថ្មី​សម្រាប់​ឆ្នាំ​ក្រោយ​នៅ​ឡើយ​ទេ»។

ជាមួយ​គ្នា​នេះ​ លោក​ស្រី​ អាន ហេនដែល​ ក៏​យល់​ប្រហាក់​ប្រហែល​គ្នា​នេះ​ដែរ។ លោក​ស្រី​ថ្លែង​ថា៖

«លោក​ស្រី​ អាន​ ហេនដែល​ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ ហេតុផល​នៃ​ការ​បង្កើត​សាលាក្តី​នេះ​ គឺ​ដើម្បី​កាត់​ក្តី​ជន​សង្ស័យ​ ដែល​ជា​អតីត​មេដឹកនាំ​កំពូលៗ​ ទាំង​បួន​នាក់។ ដូច្នេះ​ ខ្ញុំ​ គិត​ថា​ប្រទេស​ផ្តល់​ជំនួយ​មិន​ចង់​ឃើញ​សាលាក្តី​នេះ​ដួល​រលំ​នោះ​ទេ»។

ថ្វី​ បើ​មាន​ការ​រំពឹង​យ៉ាង​ដូច្នេះ​ក្តី​ រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ​នៅ​មិន​ទាន់​ មាន​ការ​កំណត់​កាល​វិភាគ​ណា​មួយ​ សម្រាប់​កិច្ច​ប្រជុំ​ដើម្បី​ផ្តល់​ថវិកា​សម្រាប់​ដំណើរ​ការ​កាត់ទោស​ពួក​អតីត​មេដឹកនាំ​ខ្មែរ​ក្រហម​បន្ថែម​ទៀត​នៅ​ឡើយ​ទេ៕

This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

កម្ពុជា​នៅ​តែ​ប្រឈម​នឹង​អត្រា​អនក្ខរភាព​ខ្ពស់​

Posted: 26 Aug 2011 04:01 PM PDT

ទោះបីជា​ស្ថិតិ​របស់​ក្រសួង​អប់រំ​ និង​របាយការណ៍​ជំរឿន​របស់​ក្រសួង​ផែនការ​បង្ហាញ​ថា អត្រា​នៃ​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​នៅ​កម្ពុជា​កើន​ឡើងក៏​ដោយ ក៏​អ្នក​ជំនាញ​ដែល​វីអូអេ​ខ្មែរ​បាន​សម្ភាស​សម្តែង​ការ​ព្រួយបារម្ភ​ថា កំណើន​នេះ​នៅ​យឺត​នៅ​ឡើយ ហើយ​អ្នក​មិនចេះ​អក្សរ​ក៏​នៅ​មាន​ច្រើន​ដែរ។

លទ្ធផល​ជំរឿន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ទូទៅ​ឆ្នាំ​២០០៩​របស់​វិទ្យាស្ថាន​ជាតិ​ស្ថិតិ​នៃ​ក្រសួង​ផែនការ​បង្ហាញថា ​អត្រា​អ្ន​ក​ចេះ​អក្សរ​នៅ​កម្ពុជា​ចន្លោះ​ឆ្នាំ​២០០៨​ និង​ឆ្នាំ​២០០៩​ មាន​ជាង​៧០​ភាគរយ។ លទ្ធផល​នេះ​ឲ្យ​ដឹង​ថា ចាប់​ពី​អាយុ​ប្រាំពីរ​ឆ្នាំ​ឡើង​ទៅ​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​មាន​ប្រមាណ​៧៣​ភាគរយ​ ពោល​គឺ​៧៩​ភាគរយ​ក្នុង​ចំណោម​បុរស​ និង​៦៧​ភាគរយ​ក្នុង​ចំណោម​ស្ត្រី។ អត្រា​អ្នកចេះ​អក្សរ​នេះ​បាន​កើន​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង​បើ​ប្រៀប​ធៀប​ទៅ​នឹង​​ឆ្នាំ​១៩៩៨​ដែល​មាន​៦៧​ភាគ​រយ។

ការ​កើន​ឡើង​នៃ​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​នេះ​ក៏​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ផង​ដែរ​តាម​រយៈ​កំណើន​នៃ​អ្នក​ចុះ​ឈ្មោះ​ចូល​រៀន​ទូទាំង​ប្រទេស។ ស្ថិតិ​របស់​ក្រសួង​អប់រំ​បាន​បញ្ជាក់​ថា​ ការ​ចុះ​ឈ្មោះ​ចូល​រៀន​ឆ្នាំ​សិក្សា​២០១០-២០១១​ មាន​ចំនួន​ប្រហែរ​៣លាន​២​សែន​នាក់​ដែល​ក្នុង​នោះ​​តំបន់​ទី​ក្រុង​មាន​ចំនួន​ជាង​៦សែន​នាក់​ និង​តំបន់​ជនបទ​មាន​ចំនួន​ជាង២លាន​៥សែន​នាក់។

លោក អ៊ូ ​អេង ​អគ្គនាយក​នៃ​ក្រសួង​អប់រំ​ យុវជន​ និង​កីឡា​ បាន​ថ្លែង​ប្រាប់​វីអូអេ​ខ្មែរ​ថា​ ឥឡូវ​នេះ​ក្រសួង​អប់រំ​បាន​ទទួល​សិស្ស​ដែល​គ្រប់​អាយុ​ចូល​រៀន​ចំនួន​៩៥​ភាគរយ​ហើយ។

«ការ​ដែល​ប្រមូល​បាន​សិស្ស​ចូល​រៀន​ទាំង​អស់​គ្នា​បាន​ន័យ​ថា បម្រើ​ឲ្យ​ការ​ចេះ​អាន ការ​ចេះ​សរសេ។​ កូន​សិស្ស ​ឬ​ប្រជាពលរដ្ឋ​កម្ពុជា​ត្រូវ​តែ​ទទួល​បាន​ការ​អប់រំ​ ហើយ​ការ​អប់រំ​ដំបូង​បំផុត​គឺ​ការ​ចេះ​អាន​ចេះ​សរសេរ​ហ្នឹង​ហើយ»។

ក្រសួង​អប់រំ​កម្ពុជា​កំណត់​យក​ការ​រៀន​ចប់​ថ្នាក់​ទី​៩​ជា​ការ​អប់រំ​កម្រិត​មូលដ្ឋាន​ ឬ​ចេះ​អក្សរ​ដែល​ប្រើការ​បាន។ លទ្ធផល​ជំរឿន​អក្ខរកម្ម​ឆ្នាំ​១៩៩៩​បង្ហាញ​ថា អត្រា​អ្នក​ចេះអក្សរ​ដែល​ប្រើការ​បាន​មាន​ជាង​៣៧​ភាគរយ​ និង​អត្រា​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​មធ្យម​មាន​ប្រហែល​២៧​ភាគរយ។

លោក សាន់តូស ​ខាទ្រី​ (Santos Khatri) អ្នក​ឯកទេស​កម្មវិធី​អប់រំ​នៃ​អង្គការ​យូណេស្កូ​ប្រចាំ​កម្ពុជា​បាន​ថ្លែង​ថា វា​លំបាក​នឹង​ប្រាប់​អំពី​អត្រា​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​ដែល​ប្រើការ​បាន​នៅ​កម្ពុជា​ដោយសារ​តែ​មិន​ទាន់​មាន​ការ​សិក្សា​ថ្មី​អំពី​រឿងនេះ។

«​ការ​ចេះអក្សរ​កម្រិត​មូលដ្ឋាន​មាន​សារៈសំខាន់​ណាស់​ក្នុង​ការ​បង្កើត​ការ​ចេះ​អក្សរ​ដែល​ប្រើការ​បាន។​ ការ​ចេះអក្សរ​ដែល​ប្រើ​ការ​បាន​មាន​តួនាទី​ផ្សេង​ៗ​នៅ​ក្នុង​ជីវិត។​ វា​ពិបាក​នឹង​ធ្វើ​តេស្ត​ដើម្បី​ឲ្យ​ដឹង​ណាស់»។

លោក​ សាន់តូស បាន​បន្ត​ថា ការ​ចេះ​អក្សរ​អាច​ត្រួសត្រាយ​ផ្លូវ​ឲ្យ​បុគ្គល និង​បន្ទាប់​មក​ឲ្យ​សង្គម​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​មុខ​ ព្រម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រសើរ​ដល់​ជីវភាព​រស់​នៅ​ សមត្ថភាព​ជំនាញ ​ធនធាន​មនុស្ស​ ការ​អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋកិច្ច​សង្គម​ និង​រក្សា​សន្តិភាព​ និង​សង្គម​សុខដុម។ លោក ​សាន់តូស​ បាន​បន្ថែម​ថា កម្ពុជា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​ដល់​ការ​បង្កើន​អត្រា​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​ ប៉ុន្តែ​ក៏​នៅ​មាន​ការ​ប្រឈម​ជា​ច្រើនទៀត​ដែរ ដូចជា​កាត់​បន្ថយ​ភាព​ខុស​គ្នា​នៃ​អត្រា​អ្នក​ចេះអក្សរ​វាង​បុរស និង​ស្រ្តី និង​រវាង​អ្នក​នៅ​ទី​ក្រុង ជនបទ​ និង​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគតិច។​ លោក ​សាន់តូស​ បាន​បញ្ជាក់​ថា​ អត្រា​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​ពេញវ័យ​នៅ​កម្ពុជា​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០០៨​មាន​៧៨​ភាគរយ​ ប៉ុន្តែ​ មាន​ភាព​ខុស​គ្នា​ដ៏​ធំ​មួយ​រវាង​បុរស​ជាង​៨៥​ភាគរយ​ និង​ស្ត្រី​៧១​ភាគរយ​ ហើយ​អ្នក​ទី​ក្រុង​៩០​ភាគរយ​ និង​អ្នក​ជនបទ​៧៤​ភាគរយ។

លោក ​កាន់ ​កាល់ ​នាយក​ប្រចាំ​កម្ពុជា​នៃ​អង្គការ​ Room to Read ​ដែល​ធ្វើ​ជា​មួយ​សហគមន៍​អង្គការ​ដៃ​គូ​ និង​រដ្ឋាភិបាល​ដើម្បី​អភិវឌ្ឍ​ជំនាញ​ចេះ​អាន​ និង​ចេះ​សរសេរ​ និង​ទម្លាប់​នៃ​ការ​អាន​ក្នុង​ចំណោម​សិស្ស​សាលា​បឋម​សិក្សា​បាន​ប្រាប់​វីអូអេ​ខ្មែរ​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៥ ​ខែសីហា យ៉ាង​ដូច្នេះ​ថា៖

«យើង​នៅ​មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​គម្លាត​រវាង​អាត្រា​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​នៅ​ជនបទ​ និង​ទី​ប្រជុំជន។ យើង​ឃើញ​ថា​ អ្នក​នៅ​ជនបទ​ក្នុង​ចំណោម​មនុស្ស​ចាស់​ និង​យុវជន​ដែល​ចេះ​អក្សរ​មាន​ប្រមាណ​ ៧៤,២​ភាគរយ​ បើ​ប្រៀប​ធៀប​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​នៅ​តំបន់​ទី​ប្រជុំជន​ និង​ទី​ក្រុង​ដែល​ចេះ​អក្សរ ​មាន​លើស​ពី​៩០​ភាគរយ»។

លោកស្រី ​ណាវកូ ​អារាកាវា (Naoko Arakawa) អ្នក​ឯកទេស​ផ្នែក​អប់រំ​នៃ​អង្គការ​យូរណេស្កូ​ប្រចាំ​កម្ពុជា​ បាន​បញ្ជាក់​ប្រាប់​វីអូអេ​ខ្មែរ​ថា ការ​បង្កើន​អត្រា​នៃ​អ្នក​ចេះ​អក្សរ​ត្រូវ​តែ​ទទួល​បាន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​បន្ថែម។

«យើង​មាន​កង្វល់​ថា​ ការ​រីកចម្រើន​នៃ​អត្រា​ចេះអក្សរ​មាន​សភាព​យឺត​ឥឡូវ​នេះ។​ យើង​ត្រូវ​ការ​ពង្រឹង​ដំណើរ​ការ​នេះ។​ ប៉ុន្តែ​ បើ​រដ្ឋាភិបាល​បន្ត​ពង្រឹង​និន្នាការ​នេះ​ ពួក​គេ​នឹង​សម្រេច​ដល់​គោល​ដៅ​សហវត្សរ៍​ ឆ្នាំ​២០១៥​ ការ​អប់រំ​សម្រាប់​ទាំង​អស់​គ្នា»។

អ្នក​គ្រូ ​រស់ ​ទិតម៉ាឡៃ ​ បង្រៀន​នៅ​សាលា​បឋម​សិក្សា​បឹង​ត្របែក​​ខាង​ត្បូង​ បាន​ថ្លែង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១៨ ​ខែ​សីហា​ យ៉ាង​ដូច្នេះ​ថា៖

«ក្នុង​ចំណោម​២៤​នាក់​ក្នុង​មួយ​ថ្នាក់ គ្រាន់​តែ​អត់​ចេះ​ប្រាំមួយ​នាក់ ហើយ​ថ្នាក់​ទី​៦​ហើយ​ហ្នឹង អត់​ចេះ​អាន។ តាម​ការ​ស្រាវជ្រាវ​របស់​ខ្ញុំ​ពី​គ្រូ​ថ្នាក់​ក្រោម​ៗ​មក​ សិស្ស​ដែល​លើស​អាយុ​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្ថានភាព​ក្រីក្រ​ បញ្ញា​អន់​ពី​កំណើត​ គ្មាន​ការ​ជួយ​ពង្រឹង​បន្ថែម​ពី​ម្តាយ​ឪពុក​នៅ​ផ្ទះ ​និង​មាន​អំពើ​ហិង្សា​ក្នុង​គ្រួសារ។​ បើទោះបីជា​ គ្រូ​ខំ​ប្រឹងប្រែង​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ក៏​សិស្ស​នោះ​មិន​ចាប់​បាន»។

លោក​ រ៉ុង ​ឈុន ​ប្រធាន​សមាគម​គ្រូ​បង្រៀន​កម្ពុជា​ឯករាជ្យ​ បាន​ថ្លែងថា កុមារ​កុមារី​ភាគ​ច្រើន​មាន​តែ​កម្រិត​ថ្នាក់​ ប៉ុន្តែ​ចំណេះ​ដឹង​របស់​ពួក​គាត់​មិន​សមាមាត្រ​ទៅ​នឹង​កម្រិត​ថ្នាក់​របស់​ពួក​គាត់​ពី​ព្រោះ​ប្រព័ន្ធ​ផ្តល់​ចំណេះ​ដឹង​ឲ្យ​ពួក​គាត់​មិន​មាន​ប្រសិទ្ធភាព។

«ជុំវិញ​ការ​អប់រំ​ យើង​មាន​ការ​កង្វល់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ ពីព្រោះ​យើង​ឃើញ​ស្ថានភាព​អប់រំ​នៅ​កម្ពុជា វា​មិន​បាន​ធ្វើ​ការ​កែលម្អ​ទាំង​គុណភាព​ ទាំង​ការ​បង្រៀន ទាំង​ការ​ផ្ទេរ​ចំណេះ​ដឹង​ដល់​យុវជន​ និង​សិស្សានុសិស្ស​ ហើយ​អ្នក​ដែល​ទទួល​បាន​ការ​អប់រំ​ភាគ​ច្រើន​ឃើញ​ថា មិន​សូវ​មាន​គុណភាព»។

លោក​ ហេង ​ស្រ៊ាង ​សាស្ត្រាចារ្យ​នៃ​សាកល​វិទ្យាល័យ​ភូមិន្ទ​ភ្នំពេញ​ បាន​ថ្លែង​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៩​ ខែ​សីហា ថា​និស្សិត​ដែល​បញ្ចប់​ថ្នាក់​មហាវិទ្យាល័យ​ មាន​ការងារ​ធ្វើ​ច្បាស់លាស់​តែ​៣​ភាគរយ​ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​ភាគ​ច្រើន​គ្មាន​ការងារ​ធ្វើ​ច្បាស់លាស់​ទេ​ និង​អ្នក​ខ្លះ​ធ្វើ​ការ​ត្រឹម​តែ​លក់​ពលកម្ម។

«តាម​ខ្ញុំ​សង្កេត​មើល​ មាន​សិស្ស​ចំនួន​ភាគ​ច្រើន​ណាស់​ដែល​រៀន​ត្រឹម​តែ​មួយ​ចប់ៗ​ទៅ ​និង​រៀន​ឲ្យ​​តែ​បាន​សញ្ញាបត្រ​ទៅ។​ គាត់​ហាក់បី​ដូចជា​មិន​បាន​គិត​ពី​គុណភាព​នៃ​ជំនាញ​របស់​គាត់។ ​យើង​មាន​តែ​ចំនួន​សិស្ស​ច្រើន ប៉ុន្តែ​គុណភាព​ប្រកួត​ប្រជែង​មែនទែន​មិន​សូវ​ជា​ប្រាកដ​ប្រជា​ទេ»។

លទ្ធផល​ជំរឿន​ប្រជាជន​ទូទៅ​ឆ្នាំ​២០០៨​ របស់​វិទ្យាស្ថាន​ជាតិ​ស្ថិតិ​នៃ​ក្រសួង​ផែនការ​ បាន​បញ្ជាក់​ថា​ កម្ពុជា​មាន​អត្រា​អ្នក​ចេះអក្សរ​ពេញវ័យ​ទាបជាង​គេ​ទី​២​ក្នុង​ចំណោម​ប្រទេស​អាស៊ាន​១០​បន្ទាប់​ពី​ប្រទេស​ឡាវ។​ គម្លាត​យ៉េនឌ័រ​នៃ​កម្រិត​អ្នក​ចេះអក្សរ​នៅ​កម្ពុជា​ក៏​មាន​ភាព​ធំធេង​ណាស់​ក្នុង​ចំណោម​ប្រទេស​អាស៊ាន​១០។

លោក​ អ៊ូ ​អេង បាន​បញ្ជាក់​ថា ក្រសួង​អប់រំ​កំពុង​ព្យាយាម​បង្ក​លក្ខណៈងាយ​ស្រួល​ដល់​សិស្សានុសិស្ស​ក្នុងការ​សិក្សា។

«ក្រសួង​អប់រំ​ យុវជន​ និង​កីឡា ​ឥឡូវ​នេះ​កំពុង​តែ​ធ្វើ​កំណែ​ទម្រង់​នៃ​ការ​រៀន​អាន​ និង​សរសេរ​របស់​កុមារ​ថ្នាក់​ដំបូង​ៗ​។ ​ឥឡូវ​នេះ ​យើង​រៀបចំ​សៀវភៅ​ថ្មី​ ដើម្បី​ឲ្យ​ការ​រៀន​អាន​ និង​រៀន​សរសេរ​របស់​កុមារ​ថ្នាក់​ទី​១​ ទី​២​ ងាយ​ឆាប់​ចេះ​ជាង​មុន​ ហើយ​ឥឡូវ​នេះ​ ក្រសួង​កំពុង​បោះពុម្ភ​សៀវភៅ​ថ្មី​ហើយ»។

លោក​ អ៊ូ ​អេង ​បាន​បន្តថា​ក្រសួង​មាន​គោលនយោបាយ​បី​ច្បាស់លាស់ ទី​១​គឺ​ការ​ផ្តល់​សេវា​ប្រកប​ដោយ​សមធម៌​ ទី​២​ការ​ពង្រឹង​គុណភាព​ និង​ទី​៣​ការ​រៀន​ និង​ការ​បង្រៀន​ប្រកប​ដោយ​គុណភាព​ និង​ប្រសិទ្ធិភាព៕

This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now

Leave a Reply

If you have some guts to join or have any secret to share, you can get it published directly to this blog by using this address meaning once you send your article to this email, it will soon appear in this blog after verifying that it is not just spam!