VOA News: ព័ត៌មាន: “អង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយនៅស្ងៀមបន្ទាប់ពីការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិបានបញ្ចប់” plus 1 more |
| អង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយនៅស្ងៀមបន្ទាប់ពីការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិបានបញ្ចប់ Posted: 08 Apr 2011 11:36 AM PDT ការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិរបស់មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលតាមច្បាប់ប្រឆាំងអំពើពុករលួយបានឈានដល់ទីបញ្ចប់កាលពីថ្ងៃទី០៧ខែមេសា។ ប៉ុន្តែអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយមិនទាន់ប្រកាសលទ្ធផលនៃការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិនេះទេនៅថ្ងៃសុក្រនេះ។ ក្រុមអ្នករិះគន់បានស្នើថាអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយគួរតែប្រកាសលទ្ធផលបន្ទាប់ពីការបិទបញ្ចប់ការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិនេះ។ ការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិនេះត្រូវបានធ្វើឡើងចាប់ពីខែមករារហូតដល់ថ្ងៃទី៧ខែមេសាហើយមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលប្រមាណ២៥.០០០នាក់ត្រូវបានតម្រូវឱ្យប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិហើយមន្ត្រីណាដែលមិនបានប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិត្រូវមានទោសជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល១ឆ្នាំនិងពិន័យជាប្រាក់២លានរៀល (ស្មើនឹង៥០០ដុល្លារអាមេរិក) ស្របតាមច្បាប់ប្រឆាំងអំពើពុករលួយ។ លោកសុន ឆ័យ សមាជិកសភាគណបក្សសម រង្សី បានថ្លែងថាការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិ មិនមានន័យអ្វី ដែល នឹងជួយធ្វើឱ្យមនុស្សភ័យខ្លាច ឬ បន្ថយសកម្មភាពពុករលួយនោះ។ «ការដោះស្រាយបញ្ហាពុករលួយគ្មានប្រសិទ្ធភាពដោយសារតែការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិបែបនេះទេ ហើយវាធ្វើឱ្យអ្នកប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិធុញទ្រាន់ដែរ។ វាមិនដឹងជាប្រកាសធ្វើអ្វី។ វាអត់ប្រយោជន៍។ ខ្ញុំនិយាយថាវាពិបាកនឹងផ្តន្ទាទោសទៅទៀត។ អ្នកណាមានភាពជិតស្និទ្ធជាមួយមន្ត្រីមានអំណាចជាន់ខ្ពស់ អង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយប្រហែលជាមិនហ៊ានប៉ះពាល់ទេ»។ លោកស្រីម៉ម ស៊ីថា ប្រធានគណៈកម្មាធិការឯករាជ្យប្រឆាំងអំពើពុករលួយ បានបញ្ជាក់ថា លោកស្រីបានទាមទារឱ្យអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយ ប្រកាសលទ្ធផលនៃការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិជាសាធារណៈសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅបន្ទាប់ពីការផុតកំណត់នៃការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិបានចូលដល់ទីបញ្ចប់នោះ។ លោកស្រីម៉ម ស៊ីថា បានបញ្ជាក់ថា អង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយបានប្រកាសសេចក្តីជូនដំណឹងជាសាធារណៈទាក់ទងនឹងការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិហើយការបញ្ចប់ការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិគួរតែត្រូវបានប្រកាសជាសាធារណៈដោយគ្មានការបិទបាំងទេ។ «អ្នកដែលមិនបានទៅប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិទាន់តាមការកំណត់របស់អង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយ ត្រូវមានទោស។ យើងចាំមើលថាតើអ្នកណាខ្លះពាក់ព័ន្ធនឹងការមិនចូលទៅប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិទាន់ពេលវេលានោះហើយថាតើអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយបានចាត់ការទៅតាមសេចក្តីជូនដំណឹងរបស់ខ្លួនដែរឬអត់។ ការប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិត្រូវបានចប់។ វាជានីតិវិធីអនុវត្តន៍ច្បាប់ប្រឆាំងអំពើពុករលួយនោះ»។ លោកបូ ផល អនុប្រធានអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយ បានថ្លែងថាអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយ បានទទួលគ្រប់ចំនួននៃមន្ត្រីជាប់កាតព្វកិច្ចប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិដែលបានចុះបញ្ចី។ អង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយ បានបញ្ជាក់ក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍កាលពីសប្តាហ៍មុនថាក្រសួងស្ថាប័នចំនួន៣៧បានរាយការណ៍ឱ្យអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយនូវបញ្ចីឈ្មោះមន្ត្រីដែលជាប់កាតព្វកិច្ចប្រកាសទ្រព្យសម្បត្តិសរុបចំនួន២៤.៨៥៤នាក់៕ This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now |
| ពលរដ្ឋរងគ្រោះរង់ចាំដំណោះស្រាយដីធ្លីដោយគ្មានទីបញ្ចប់ Posted: 08 Apr 2011 11:04 AM PDT ប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិស្ពានឆេះខេត្តព្រះសីហនុ ដែលរងការបណ្តេញចេញពីភូមិកររបស់ខ្លួនទាំងបង្ខំកាលពីជិត៤ឆ្នាំមុនបានអះអាងថាពួកគេកំពុងរស់នៅក្នុងស្ថានភាពដូចជាជនភៀសខ្លួន។ ពួកគេបានលើកឡើងថាការសន្យាជាបន្តបន្ទាប់របស់អាជ្ញាធរក្នុងការផ្តល់ដីធ្លីឲ្យពួកគេរស់នៅក្រោយពីការបណ្តេញចេញនោះហាក់ដូចជា ការនិយាយឲ្យតែរួចពីមាត់តែប៉ុណ្ណោះ។ ក្រុងព្រះសីហនុបានប្រែមុខមាត់យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះដោយមានសណ្ឋាគារ ផ្ទះសំណាក់និងសំណង់អាគារទំនើបៗផ្សេងៗទៀតដុះព្រោងព្រាតដើម្បីបម្រើភ្ញៀវទេសចរណ៍ដែលចូលមកលេងកម្សាន្តនិងសម្រាកលំហែកាយ។ ប៉ុន្តែ អ្នកភូមិស្ពានឆេះនៅក្នុងសង្កាត់លេខ៤នៃក្រុងនេះ ចំនួនជាង១០០ គ្រួសារមិនទទួលបានការអភិវឌ្ឍទៅតាមសង្វាក់រីកចម្រើនរបស់ក្រុងជាប់មាត់សមុទ្រដ៏ស្រស់ប្រិមប្រិយ៍របស់កម្ពុជាមួយនេះឡើយ។ ពួកគាត់នៅក្នុងស្ថានភាពតោកយ៉ាកដែលពួកគាត់បានហៅថាជាការរស់នៅដូចជាជនភៀសខ្លួន ចាប់តាំងពីពួកគេត្រូវបានអាជ្ញាធរបណ្តេញចេញពីភូមិកររបស់ខ្លួនដោយបង្ខំចាប់តាំងពីជាងបីឆ្នាំមុនមកម្ល៉េះ។ អ្នកស្រី ឈឿន សារ៉េត វ័យ៤៤ឆ្នាំ ដែលប្រកបរបរជាអ្នកលក់ដូរនំនែកបន្តិចបន្តួចនៅផ្ទះ គឺជាអ្នកភូមិម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកភូមិជាង៧០គ្រួសារទៀតដែលបន្តរស់នៅដោយគ្មានបង្គន់អនាម័យ ទឹកស្អាតនិងភ្លើងអគ្គិសនីប្រើប្រាស់ នៅក្នុងខ្ទមប្រក់តង់ដែលគេសង់ជាជួរតាមចិញ្ចើមផ្លូវដីក្រហមមួយខ្សែ ស្ថិតនៅចម្ងាយប្រមាណតែ៥០ម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះពីឆ្នេរអូរត្រេះ ជាប់ឆ្នេរអូរឈើទាលដ៏មានប្រជាប្រិយភាពនៃក្រុងនេះ។ អ្នកស្រី ឈឿន សារ៉េត ដែលកំពុងមានផ្ទៃពោះកូនទី៦របស់អ្នកស្រី មានប្រសាសន៍ទាំងទឹកភ្នែកស្រក់ម៉ាត់ៗនៅក្នុងខ្ទមប្រក់តង់ដែលធ្លុះធ្លាយរបស់អ្នកស្រី។ ខ្ទមនេះសង់នៅនៅជិតអតីតដីភូមិចាស់ដែលអ្នកស្រីនិងអ្នកភូមិដទៃទៀតធ្លាប់រស់នៅអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយនោះ។ អ្នកស្រី សារ៉េត មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរខេត្តបានសន្យាម្តងហើយម្តងទៀតថា នឹងផ្ដល់ដីមួយកន្លែងផ្សេងទៀតសម្រាប់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋទាំងនេះតាំងលំនៅថ្មី ក៏ប៉ុន្ដែការសន្យានោះនៅតែស្ថិតជាស្រមោលដដែលរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះហើយពួកគាត់នៅតែបន្ដរស់នៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវដោយរង់ចាំការបណ្ដេញថ្មីទៀតមកដល់។ «នៅតែរង់ចាំអង្គការគេដោះស្រាយឲ្យៗនៅតែអញ្ចឹង។ ខ្ញុំចង់បានគេដោះស្រាយដីធ្លីឲ្យឆាប់ៗ។ នៅអញ្ចឹង ចិញ្ចឹមមាន់ ចិញ្ចឹមទា ចិញ្ចឹមអីក៏មិនបាន ឡានកិនបុក។ ក្តៅក៏ក្តៅ គ្មានដើមឈើ ជម្រកក្មេងលេងទៀត»។ កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែមេសា ឆ្នាំ២០០៧ ប្រជាពលរដ្ឋភូមិស្ពានឆេះទាំងជាង ១០០គ្រួសារ ត្រូវបានអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានដែលរួមមានកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ នគរបាលនិងកងរាជអាវុធហត្ថខេត្ត បណ្តេញដោយបង្ខំចេញពីដីភូមិរបស់ពួកគេដែលមានទំហំសរុបប្រមាណ១៦ហិកតាដែលពួកគេធ្លាប់រស់នៅជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ អាជ្ញាធអះអាងថាប្រជាពលរដ្ឋទាំងនេះរស់នៅខុសច្បាប់លើដីឯកជន។ បុរសអ្នកភូមិចំនួន១៣នាក់រួមទាំងកូនប្រុសម្នាក់របស់អ្នកស្រី ឈឿន សារ៉េតផង បានត្រូវចាប់ខ្លួន និងរងរបួសធ្ងន់ធ្ងរដោយសារតែពួកគេបានព្យាយាមទាំងអស់សង្ឃឹមក្នុងការរារាំងដើម្បីបញ្ឈប់ការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំនោះ។ ក្រុមអ្នកភូមិនិងមន្ត្រីអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងខេត្តនេះ អះអាងថា ប្រពន្ធរបស់ទីប្រឹក្សាមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ម្នាក់ក្នុងជួររដ្ឋាភិបាលទាមទារដីទាំង១៦ ហិកតានេះថាជាកម្មសិទ្ធិរបស់ខ្លួន។ ហើយបច្ចុប្បន្នដីនេះត្រូវបានគេលក់បន្តទៅឲ្យម្ចាស់ក្រោយពីរឬបីតទៅហើយ។ អ្នកស្រី ឈឿន សារ៉េត បានរំលឹកឡើងវិញពីហេតុការណ៍បណ្តេញអ្នកភូមិចេញពីលំនៅដ្ឋាននៅពេលនោះថា៖ «វាដេញបាញ់ មានដំបងឆក់។ វាដេញវាយ ដងពូថៅ ខ្នងពូថៅអីហ្នឹង។ ដល់រត់ទៅ វាចាប់បានវាវាយចាប់បោះដាក់ឡាន យកទៅដាក់គុក។ ចាប់ចងបោះៗ វាយគ្នាឡើងគ្រាំគ្រា។ ឆ្អឹងជំនីគ្នាឡើងទាញមងមិនចង់កើតផងរាល់ថ្ងៃ។ មានរកអី មានតែចុះទូកធ្វើកូនដៃគេ»។ អ្នកស្រី កយ ជឹម អាយុ៨១ឆ្នាំ មានប្រសាសន៍នៅលើតូបមុខខ្ទមរបស់អ្នកស្រីថា អ្នកស្រី មិនចង់ទៅរស់នៅលើដីភូមិចាស់នោះវិញទេ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីចង់ឲ្យអាជ្ញាធរខេត្តគោរពពាក្យសន្យារបស់ខ្លួន ក្នុងការដោះស្រាយដីធ្លីជូនអ្នកស្រី។ ដោយស្បែកជ្រីវជ្រួញទៅតាមវ័យហើយនោះ អ្នកស្រី កយ ជឹម មានប្រសាសន៍បន្ថែមថា អ្នកស្រីចង់បានដីធ្លីដ៏សមរម្យមួយកន្លែងសម្រាប់ទុកឲ្យកូនស្រីមេម៉ាយទាំងពីរនាក់និងចៅទាំង១២នាក់របស់អ្នកស្រីដើម្បីឲ្យអ្នកស្រីលាចាកលោកនេះទៅដោយបិទភ្នែកជិត។ «ចង់បានអរងាប់ហើយ។ បើបានផ្ទះបានសម្បែងចាំស្លាប់ទៅ យើងសោះនឹងព្រួយចិត្តអារឿងកូនចៅនៅក្រោយ។ បានផ្ទះបានសម្បែងឲ្យវានៅទៅ វាសោះនឹងរងាភ្លៀង វាសោះនឹងអី»។ លោក ច័ន្ទ ចំរើន អ្នកស៊ើបអង្កេតរបស់សមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស អាដហុក ប្រចាំខេត្តព្រះសីហនុ មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរគួរតែរកដំណោះស្រាយជូនប្រជាពលរដ្ឋទាំងនេះឲ្យបានឆាប់រហ័ស ដោយសារពួកគេកំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាសុខភាពយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងស្ថានភាពរស់នៅដូចពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ «ខ្ញុំឃើញផលប៉ះពាល់ច្រើន ជាពិសេសកុមារ។ សុខុមាលភាពរបស់ពួកគាត់ហ្នឹងប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរណាស់ ឡានបើកដីហុយ ហើយភ្លៀងមកគាត់ជួបបញ្ហាធម្មជាតិនិងឧបសគ្គច្រើនមែនទែន។ ជួនកាលខ្យល់មក មាត់សមុទ្រ យើងដឹងហើយប៉ើងតង់ ប៉ើងអីហើយគ្រួសារយើងដឹងហើយ យើងត្រូវការដេកពួន អញ្ចឹងវាជួបបញ្ហាច្រើន»។ លោក ស្បោង សារ៉ាត់ អភិបាលខេត្តព្រះសីហនុ មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរខេត្តរបស់លោកមិនបានសន្យាអ្វីមួយជាមួយប្រជាពលរដ្ឋទាំងនេះទេ។ ប៉ុន្តែ លោកមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា លោកបានស្នើទៅរដ្ឋាភិបាលថ្នាក់ជាតិដើម្បីឲ្យជួយគិតគូរដល់ប្រជាពលរដ្ឋដែលរងការបណ្តេញចេញពីភូមិករដោយបង្ខំទាំងនេះហើយ។ «ខ្ញុំគ្រាន់តែបានជម្រាបប្រាប់គាត់ថាខេត្តបានគិតគូរ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ខេត្តបានធ្វើគម្រោងសំណើសុំដីសម្បទានសង្គមកិច្ចនិងគ្រួសារយុទ្ធជនទៅថ្នាក់លើហើយប៉ុន្តែថ្នាក់លើមិនទាន់ពិនិត្យនិងសម្រេចទេ»។ លោក ស្បោង សារ៉ាត់ មិនអាចបញ្ជាក់បាន ថាតើការផ្តល់ដីសម្បទានសង្គមកិច្ចសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនេះនឹងអាចចាប់ផ្តើមលេចចេញជារូបរាងបាននៅពេលណានោះទេ។ តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោក ច័ន្ទ ចំរើន នៃសមាគមអាដហុកប្រចាំខេត្តព្រះសីហនុនេះមានប្រសាសន៍ថាអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធគួរតែពន្លឿនល្បឿននៃការដោះស្រាយបញ្ហានេះជូនប្រជាពលរដ្ឋទាំងនេះដើម្បីរក្សាមុខមាត់របស់ខេត្តដែលត្រូវបានចាត់ទុកជាប៉ូលសេដ្ឋកិច្ចដ៏សំខាន់បំផុតមួយរបស់ប្រទេសទាំងមូលនេះ។ លោកច័ន្ទ ចំរើន ពន្យល់ថា ភ្ញៀវទេសចរណ៍ដែលចូលមកកម្សាន្តនិងលំហែកាយលេងនៅតាមមាត់សមុទ្រនៃក្រុងព្រះសីហនុដ៏ស្រស់ត្រកាលនេះពិតជាមិនចង់ឃើញទិដ្ឋភាពដ៏គួរឲ្យសង្វេគរបស់ប្រជាជននៅក្នុងប្រទេសដែលមានសុខសន្តិភាពប៉ុន្តែបែរជារស់នៅក្នុងស្ថានភាពដូចជាជនភៀសខ្លួនដូច្នេះទេ៕ This posting includes an audio/video/photo media file: Download Now |
| You are subscribed to email updates from VOA News: ព័ត៌មាន To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
| Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 | |
